2024-07-04
ترانسفورماتورهای نوع خشک، علیرغم افزایش کارایی آنها، در حین کار گرما تولید می کنند. برای حفظ عملکرد مطلوب و جلوگیری از گرمای بیش از حد، آنها به روش های خنک کننده خاصی متکی هستند. در اینجا به تفکیک دو رویکرد اصلی می پردازیم:
1. خنک کننده طبیعی هوا (نوع باز):
متداول ترین روش
ترانسفورماتور مستقیماً در معرض هوا در یک محیط تمیز و خشک (رطوبت زیر 85٪ در 20 درجه سانتیگراد).
دو گزینه خنک کننده:
همرفت طبیعی: گرما به طور طبیعی بالا می رود و در هوای اطراف پخش می شود.
حفاظت از دمای بیش از حد هوا: فن ها به طور خودکار با رسیدن به دمای از پیش تنظیم شده برای افزایش جریان هوا و خنک کننده فعال می شوند.
2. خنک کننده هوای اجباری (نوع بسته):
ترانسفورماتور در یک محفظه مهر و موم شده قرار می گیرد و از تماس مستقیم هوا جلوگیری می کند.
مناسب برای محیط های دارای گرد و غبار، رطوبت، یا نگرانی های احتمالی اشتعال (معادن).
فن ها هوا را در داخل بدنه به گردش در می آورند تا گرما را از بین ببرند.
انتخاب روش خنک کننده مناسب:
روش خنک کننده بهینه به عوامل مختلفی بستگی دارد:
محیط: نوع باز برای مکان های تمیز و خشک ایده آل است. نوع بسته برای محیط های گرد و غبار، مرطوب یا بالقوه قابل اشتعال بهتر است.
ظرفیت ترانسفورماتور: ترانسفورماتورهای بزرگتر ممکن است به خنک کننده هوای اجباری برای اتلاف گرما کارآمد نیاز داشته باشند.
محدودیت های نویز: نوع باز با همرفت طبیعی بی صداتر از خنک کننده هوای اجباری با فن است.
ملاحظات اضافی:
ترانسفورماتورهای نوع خشکچندین مزیت را ارائه می دهد: ایمنی در برابر آتش، کاهش آلودگی و مناسب بودن برای مکان های داخلی.
آنها دارای فناوری پیشرفته برای دوام، کارایی و حداقل نگهداری هستند.
مدل های پیشرفته ممکن است شامل سیستم های نظارت بر دما با کنترل خودکار فن و آلارم باشد.
ترانسفورماتورهای نوع خشکمعمولاً جمع و جور و سبک هستند و در هزینه های نصب صرفه جویی می کنند.
به یاد داشته باشید: انتخاب روش خنک کننده مناسب برای به حداکثر رساندن عملکرد و طول عمر ترانسفورماتور نوع خشک شما بسیار مهم است. برای تعیین بهترین راه حل برای نیازهای خاص خود با تولید کنندگان یا تکنسین های واجد شرایط مشورت کنید.